Cerkiew św. Mikołaja w Chmielu
Cerkiew św. Mikołaja w Chmielu (obecnie kościół rzymskokatolicki pod tym samym wezwaniem) – greckokatolicka drewniana cerkiew, wzniesiona w roku 1906 we wsi Chmiel w miejscu wcześniejszej cerkwi
Płyta nagrobna z inskrypcją w języku starocerkiewnym przy cerkwi w Chmielu |
Jeden z nagrobków na cmentarzu przy cerkwi w Chmielu |
Budowę cerkwi rozpoczęto w roku 1904, a zakończono w 1906. Konsekrowana została w roku 1907. Po roku 1951 została opuszczona i służyła za magazyn Ochotniczej Straży Pożarnej.
W roku 1968, podczas realizacji filmu Pan Wołodyjowski, Chmiel został wybrany na miejsce kręcenia scen pożaru Raszkowa. Uzyskano zgodę wojewódzkiego konserwatora zabytków w Rzeszowie na to, aby na potrzeby filmu spalić cerkiew. Doprowadziło to do silnych protestów środowisk konserwatorskich, na czele z Jerzym Szablowskim, dyrektorem Państwowych Zbiorów Sztuki na Wawelu, zakończonych rezygnacją z pomysłu.
W roku 1969 przejęta przez Kościół rzymskokatolicki, służy jako kościół filialny parafii św. Michała Archanioła w Dwerniku. Wyremontowana w latach 1970–77.
Na cmentarzu cerkiewnym znajduje się kilka nagrobków z przełomu XIX i XX wieku oraz płyta nagrobna zawierająca inskrypcję w języku cerkiewnosłowiańskim z roku 1644, która w tłumaczeniu na język polski brzmi:
| Roku Bożego 1644, miesiąca lipca, dnia 17. Tu leży szlachetna Pani Feronia rodzona córka Pana Eustachego Dubianskiego a małżonka Pana Jana Orlickiego. Spoczywa tu w wierze, czeka daru, którym darem obiecane w niebie Królestwo |
W kontuszu znajduje się herb rodu Orlickich oraz inicjały zmarłej.
Nagrobki na cmentarzu zostały odnowione w roku 1987 siłami społecznymi.